ตอนที่พ่อกับแม่หย่ากัน ผมเพิ่งอายุ 7 ขวบ ศาลตัดสินให้ผมกับพี่สาวและน้องสาวอยู่กับแม่ ช่วงปี 1968 ที่#ฮ่องกง แม่เลี้ยงดูเรา 3 พี่น้อง...ด้วยความยากลำบาก แม่ต้องทำงาน 2 ที่ แต่โชคดีที่ลูกๆล้วนเป็นเด็กดี โดยเฉพาะผมตั้งใจเรียนมาก สอบได้คะแนนดีตลอดทำให้เป็นลูกรักของแม่ แต่มีแค่เรื่องเดียวที่แม่เป็นห่วงพวกเรา คือ เรื่องอาหารการกิน ลูกๆกำลังอยู่ในวัยเจริญเติบโต ไม่ว่ากระเบียดกระเสียรแค่ไหน แม่ก็ต้องหาเนื้อหา อ่านต่อ...
สละเวลาซัก 3 นาทีได้ไหมเพื่อที่จะอ่านเรื่องนี้ให้จบ แล้วคุณจะรู้ว่า 3 นาที ที่ได้อ่าน มันคุ้ม มาก อ่านต่อ...
ว่ากันว่า คนที่ชอบอวดรวยนั้นมักจะไม่ได้รวยจริง แต่ ?เศรษฐีตัวจริง? จำนวนมากมักจะใช้ชีวิตแบบสมถะ ลองมาดูกันว่า ?เศรษฐีตัวจริง? เค้ามีแนวทางการใช้ชีวิตอย่างไรกันครับ อ่านต่อ...
วันนี้มีคุณตาท่านนึงพาสุนัขชื่อ ?ป๋องแป๋ง? มาที่ รพ.สัตว์ ซึ่งปกติท่านเป็นขาประจำ รพ.สัตว์ มานานหลายปีแล้ว ปัจจุบันคุณตาอายุ 88 ปี และป๋องแป๋งอายุ 20 ปี อ่านต่อ...
เรื่องเกิดขึ้นที่จังหวัดขอนแก่น มีแม่วัวตัวหนึ่งชื่อ นางเขียว มีลูกติดหนึ่งตัว นางเขียวชาติก่อนมีลูกช...าย และลูกสะใภ้ที่ดี เมื่อเกิดแป็นแม่วัวก็ยังระลึกชาติเก่าได้แต่พูดไม่ได้ ฟังภาษาคนออก จิตที่ระลึกชาติเก่าได้ ได้ไปเข้าฝันลูกสะใภ้เมียของลูกชายครั้งเป็นคนว่า แม่มาเกิดแล้ว แต่เกิดเป็นวัว ชื่อนางเขียว เพราะ อ่านต่อ...
ผู้ชายคนหนึ่ง เขาได้แต่งงานกับผู้หญิงที่สวยมาก ใช้ชีวิตคู่กันอย่างมีความสุข แต่ในวันหนึ่ง ภรรยาของเขาป่วยเป็นโรคชนิดหนึ่ง ซึ่งนางก็กังวลว่า สักวันหนึ่ง ความสวยงามที่มีอยู่ในตัวของนางจะหายไป แต่ในขณะนั้น สามีของนางออกนอกบ้าน เขายังไม่รู้ว่าภรรยาของเขาป่วยเป็นโรคชนิดนี้....... อ่านต่อ...
จำได้ไหม..เมื่อลูกยังเด็ก พ่อแม่ต้องตามไล่จับ ลูกเพราะลูกไม่ชอบอาบน้ำ อ่านต่อ...
เมื่อราว 15 ปีก่อน มีเหตุการณ์ที่ทำให้แกเปลี่ยนไป ครั้งนั้นมีหมาขี้เรื้อนตัวหนึ่งครับมันมักวิ่งไปหาของกินแถวๆบ้านแกบ่อย เพราะบ้านแกติดตลาด พี่แกกินหมาอยู่บ่อย ๆ แต่กรณีหมาขี้เรื้อนแกบอก 'กินไม่ ลงว่ะ' แกทำอย่างเดียวคือไล่ฆ่า............. อ่านต่อ...
น.ส.หวางเหม่ยเหลียน ชาวไต้หวัน เป็นโรคสมองพิการ ( cerebral palsy) แต่กำเนิดไม่สามารถเคลื่อนไหวตามปกติ และพูดจาไม่ได้ แต่ด้วยความมุ่งมั่นและศรัทธาเธอสามารถเรียนจบปริญญาเอกจากสหรัฐฯ แล้วแสดงทัศนคติของเธอในที่ต่างๆ เพื่อให้กำลังใจและช่วยเหลือผู้อื่น ครั้งหนึ่ง เธอรับเชิญไปบรรยายด้วยการเขียน (คนพูดไม่ได้ต้องใช้วิธีเขียน)หลังบรรยายเสร็จ มีนักเรียนคนหนึ่งตั้งคำถามว่า อ่านต่อ...
ผมยืนขึ้นแล้วมองไปรอบ ๆ และมีมือ ๆ หนึ่งเอื้อมมาจับบ่าของผม ผมหันไปพบกับหญิงชราร่างเล็ก ผิวหนังเหี่ยวย่น ส่งรอยยิ้มอันเป็นประกายมาให้ผม รอยยิ้มนั้นทำให้เธอดูสดใสอย่างยิ่ง อ่านต่อ...